Bluszcz pospolity – Hederia helix to piękna, zimozielona, długowieczna roślina. Jest rośliną pnąco- płożącą o ciekawych liściach – niezwykle dekoracyjna. Bluszcz jest jednocześnie rośliną ogrodową jak i doniczkową. Termin kwitnienia przypada na wczesną jesień – kwiaty drobne żółto- zielone, miododajne.
Bluszcz posiada korzenie przybyszowe czyli czepne. Jeżeli poprowadzimy roślinę tak aby się pięła np. po drzewie czy murze to warto wiedzieć iż nie osłabia ona innych roślin czy nie wpływa na stan elewacji gdyż oplata ona jedynie płaty np. kory.
Bluszcz należy do roślin trujących ze względu na jego owoce które zawierają żywicę. Owoce rośliny dojrzewają na wiosnę następnego roku. Wyglądem przypominają jagody – czarnoniebieski pestkowiec ale gorzki i niejadalny.
Spożycie owoców rośliny skutkuje podrażnieniem jelit i żołądka przyczyniając się do występowania biegunek czy wymiotów. Natomiast styczność owoców ze skórą może powodować podrażnienie błon śluzowych, wysypkę.
Za trujące właściwości bluszczu odpowiadają saponiny i o dziwo za jego właściwości lecznicze 🙂
Bluszcz pospolity dzięki swoim właściwościom znajduje zastosowanie w ziołolecznictwie.
Przetwory z liści (m.in: napary, wywary…) można stosować zewnętrznie i wewnętrznie.
Zastosowanie zewnętrzne:
Bluszcz ma działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Dzięki tym właściwościom idealny jest na rany czy zapalenie stawów (okłady, kąpiele). Wyciąg z bluszczu wykorzystywany jest także do produkcji kosmetyków. Właściwości rośliny wpływają ujędrniająco na skórę, działają antycellulitowo, przeciwłojotokowo.
Zastosowanie wewnętrzne: